İş Etüdü ve Taylorizm

Geçenlerde 2006 yılı basımlı Endüstri Mühendisliği ile ilgili bir intro kitabında "İş Etüdü'nün geleneksel uygulamalarının  , bazı ABD üniversitelerinde müfredat programından çıkarıldığı " gibisinden bir cümle okumuştum. ABD'de bulunan birkaç Endüstri Mühendisliği bölümlerine ait ders programlarına göz attığımda İş Etüdü yerine İnsan Faktörleri,Ergonomi,Performans Yönetimi gibi  işçileri odak noktasına koyan daha insancıl derslerin konulduğunu gördüm(Columbia Üniversitesi).Ama hepsi için geçerli değil.Misal Penn State 'de  Introduction to Work Design adı altında iş analizi ve iş ölçümü konuları halen sunuluyor.

Kişisel düşüncem emek yoğun sektörler var olduğu müddetçe İş Etüdü uygulamalarına ihtiyaç olacaktır.Fakat kullanılan teknikler modernize olabilir.Misal iş ölçümünde  MTM UAS,MOST®  tekniklerinin kullanımı gibi.Üretimde insan faktörü olduğu müddetçe ,insan tarafından gerçekleştirilen işlerin analizi ve ölçümlerinin yapılma ihtiyacı olacaktır.Sonuçta işlere ait standart zaman verileri  Üretim Planlama fonksiyonunda girdi olarak  kullanılır ve 

hesaplanan etkinlik ölçütleri(üretkenlik,verimlilik,performans)  ile Mühendislik ve

Stok Planlama birimlerine kontrol ve geri besleme olarak döner.(Üretim Planlama Ana 

Akış Diyagramı)

Aslında burada vurgulamak istediğim nokta şudur " İş Etüdü geleneksel tekniklerinin,

sanayi  devriminden sonra Taylor tarafından başlatıldığı 1900'lerin başlarında işçilere ve iş yapma felsefesine olan bakış açısının bugüne dek büyük anlamda yenilenmesidir.Bu bakış açısının

yenilenmesinde işçi sendikaları,örgütler ve  Toyota tarzı üretim olan Yalın Üretim'in 

ortaya çıkışı büyük rol oynamışlardır."Ayrıca üretim'de robot ve otomasyon kullanımı 

başlamıştır.İnsanın yerini bazı noktalarda artık robotlar almaya başlamıştır.Robotlar doğru programlandığı ve arıza yapmadıkları sürece her zaman %100 performans ile aynı çevrim süresinde iş yapacaklardır.

Son olarak Taylorizm  felsefesi ile Yalın Çözüm arasındaki bazı farklara değineceğim.Ville Kilkku ( iletişim uzmanı ) blogunda 2 belirgin farklı noktalara değinmiş."Birincisi Yalın üretim sürekli geliştirmeye dayalıdır.Mükemmelliğe erişim olasılığı ile ilgilenmez.İkincisi işçiler sürekli iyileştirme faaliyetlerine aktif olarak katılırlar."  Şahsi düşüncem şu doğru bu yanlıştan ziyade  bu iki iş yapma felsefesinden  ihtiyaçlarımız doğrultusunda istifade etmektir.Yalın Çözüm evet Japonya'nın işgücü verimliliğinde üst sıralara yükselmesine büyük katkı sağlamıştır.Fakat aynı birebir çözümün Japon kültürüne uzak olan milletlerde aynı etkiyi göstereceğinin garantisi yoktur.Bu noktada bizim kendi kültürümüzü de kapsayan kendimize özgü bir iş yapma felsefesi oluşturmamız gerekebilir.Yanılıyor da olabilirim bu konular tartışmaya açıktır ve her zaman açık olacaktır.